Karolina Flora Grosserowa (1875-1958), artystka dramatyczna.

Biogram Postaci z tego okresu

Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa)

1875-04-06 - 1958-03-08

| aktorka teatralna

| reżyser teatralny | dyrektor teatru

share
- Podziel się
- facebook
- google +
- twitter
- linkedin
clipboard
envelope
print
quote
add

Biogram został opublikowany w latach 1960-1961 w IX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.

Biografia
Kalendarium
Zdjęcia (9)
Biografia

Graf powiązań

Dyskusja

Mapa

Spis treści:

Biogram naukowy jest dostępny wyłącznie w drukowanej wersji PSB. Zapraszamy do zapoznania się z innymi dostępnymi materiałami.

Powiązane zdjęcia

Sortuj: Nowe | Popularne | Alfabetycznie

"Portret Ireny Poświkówny - Solskiej" Wojciecha Gersona.

Obraz olejny z 1895 roku.

# Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa), Wojciech Gerson

Irena Solska, aktorka, reżyser, dyrektor teatru.

Fotografia z lat 1919-1939.

# Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa)

Przedstawienie "Lady Frederik" w Teatrze Polskim w Poznaniu we wrześniu 1932 roku.

Irena Solska i Józef Tylczyński w jednej ze scen przedstawienia.

# Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa)

Przedstawienie "Arletta i zielone pudła" w Teatrze Nowym w Warszawie w lipcu 1934 roku.

Jedna ze scen przedstawienia. Widoczne od prawej: Maria Gella, Stefania Jarkowska, Irena Solska, Jadwiga Chojnacka, NN,...

# Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa), Jadwiga Chojnacka (właściwie Linde)

Gwiazdka dla dzieci funkcjonariuszy zamkowych na Zamku Królewskim w Warszawie 20.12.1932 r.

"Jasełka" w wykonaniu artystów z zespołu teatralnego Ireny Solskiej.

# Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa)

Prezydent RP Ignacy Mościcki podczas przedstawienia "Daniel" Stanisława Wyspiańskiego, Warszawa 6.12.1932 r.

Prezydent Mościcki i inni zaproszeni goście oglądają przedstawienie w sali Rady Miejskiej odgrywane przez zespół...

# Ignacy Mościcki, Irena Solska (właściwie Karolina Flora, z domu Poświk, 1.v. Sosnowska, 2.v. Grosserowa), Stanisław Mateusz Wyspiański

Kalendarium

1875

06 IV

prychodzi na świat w Warszawie, jako córka Tytusa Mieczysława Poświka i malarki Bronisławy z Bieżyńskich

1896

29 II

debiutuje na łódzkiej scenie jako Irena Poświk-Górska

08 X

po raz pierwszy występuje na scenie Teatru Miejskiego w Krakowie, z którym to miastem będzie związana przez wiele lat

1899

19 II

zaczyna występować na scenie jako Irena Pomian-Solska, uzyskując coraz większe uznanie krytyków i publiczności

04 XI

wychodzi za Ludwika Sosnowskiego (używającego na scenie pseudonimu Ludwik Solski)

1900

opuszcza wraz z mężem Kraków i występują na scenach Lwowa, rozpoczynając okres powodzenia i uznania przez krytyków i publiczność

1902

12 III

we Lwowie umiera jej matka

1905

powraca wraz z mężem do Krakowa, gdzie obejmie on dyrekcję teatru

1910

mieszka w Berlinie, przygotowując się do występów na scenach niemieckich, z czego jednak rezygnuje

1911

zdobywa coraz większe uznanie, występując na scenach Krakowa i Lwowa

1914

listopad

po rozwodzie z Solskim, wychodzi za mąż za urzędnika kolejowego Ottona Grossera

1919

przenosi się z Krakowa do Warszawy i zaczyna występy na scenie Teatru Polskiego

1921

występowuje w warszawskim Teatrze Rozmaitości

1922

odnosi sukcesy na wielu kreacjach na scenach Warszawy, Lwowa, Krakowa, Łodzi, Wilna, Poznania

1923

organizuje objazdowe występy po kraju własnego zespołu, ktory występuje m.in. w Lublinie, Łódzi, Warszawie i Lwowie

1926

obejmuje wraz z Stanisławą Wysocką kierownictwo Teatru Miejskiego w Lublinie

1931

występuje na scenie Teatru Polskiego w Poznaniu

1932

styczeń

otwiera własny Teatr im. Żeromskiego w Warszawie

31 VII

występuje w Gdyni w plenerowym widowisku marynistycznym Janusza Stępowskiego „Opowieść Bałtycka”

1936

otrzymuje Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury

1938

rolą wdowy w „Baladynie” kończy występy na scenach Warszawy, potem nie znajdzie już stałej pracy w żadnym z teatrów stolicy

1946

15 VI

otrzymuje Złoty Medal Zasługi za swoje dokonania teatralne

zostaje delegatem Ministra Kultury i Sztuki na Dolnym Śląsku

1948

październik

zostaje kierownikiem Teatru Nowego w Legnicy

1950

wyjeżdża na kurację zdrowotną do Genewy

1955

11 X

dostaje „za długoletnią działalność artystyczną w dziedzinie sztuki teatralnej” Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

17 XII

obchodzi jubileusz 60-lecia pracy w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, gdzie mieszka przez ostatnie lata życia

1958

08 III

umiera w Skolimowie

13 III

zostaje pochowana w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

TAGI

Za pomocą tagów oznaczamy powiązania tematyczne postaci. Pozwalają one eksplorować serwis wg wybranych przez redakcję najważniejszych tematów dla danej postaci.

małżeństwa - 2 (osób zm. 1951-1975), Teatr Narodowy w Warszawie, Teatr Miejski w Lublinie, kariera aktorska, Teatr Miejski w Krakowie, Teatr Polski w Poznaniu, rozwód z pierwszym mężem, matka - malarka, Złoty Wawrzyn Akademicki, Order Odrodzenia Polski (PRL, komandoria), mąż - aktor, teatry objazdowe, Złoty Medal Zasługi, mąż - urzędnik, osoby z dzieł Wojciecha Kossaka, Dom Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, osoby z dzieł Wojciecha Gersona, pamiętniki z kariery scenicznej, Teatr im. S. Żeromskiego w Waszawie, autorzy Teatru Polskiego Radia (zm. 1951-2000)

Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.